Grzechy główne liderów (nie tylko w IT) – Wywiad z Zofią Dzik – Nerd Management #148

Po dłuższej przerwie, wracamy do wywiadów i zaczynamy od prawdziwej petardy 🧨 Pod koniec 2024 roku, Paweł nagrał wywiad z Zofią Dzik na temat 7 grzechów głównych liderów opracowanych przez Instytut Humanites i opisanych w raporcie podsumowującym X Konferencję dla Liderów Biznesu – Spójne Przywództwo™ „Człowiek i technologia”

Zastanawiasz się, jakie są największe błędy liderów, które powtarzają się w absolutnie każdej branży? Co jest najbardziej istotne w życiu i karierze świeżo upieczonych liderów? Co dziś zyskuje miano 8 grzechu głównego liderów i jest niedoceniane przez firmy na całym świecie?

O tym i o wielu inicjatywach prowadzonych przez Zofię posłuchasz w tym odcinku – Zapraszamy!

Gość odcinka:

Zofia Dzik – Doświadczona CEO, doradczyni strategiczna oraz członkini rad nadzorczych, pionierka nowoczesnych modeli biznesowych w branży finansowej w Polsce i Europie Środkowo-Wschodniej. Założycielka Instytutu Humanites – Human&Technology, promującego #humaneconomy oraz etykę w erze rewolucji technologicznej. Twórczyni Modelu Spójnego Przywództwa™, łączącego krytyczne myślenie, inteligencję emocjonalną i wewnętrzny kompas liderek i liderów.

Inicjatorka Kręgu Impact Inwestorów Społecznych oraz Akademii Przywództwa w Edukacji, która szkoli liderki i liderów zmieniających polski system edukacji. Organizatorka konferencji dla liderów biznesowych oraz promotorka idei integracji życia w różnych rolach. Instytut Humanites działa jako think&DO tank, inicjując projekty z obszaru rodziny, pracy, edukacji i kultury w kontekście rewolucji technologicznej.

Z tego odcinka dowiesz się:

• Kim jest Zofia Dzik?
• Czym zajmuje się Instytut Humanites?
• O co chodzi w akcji „2 godziny dla rodziny’?
• Jakie jest 7 grzechów głównych liderów?
• Co robić by nie popełniać tych samych błędów?
• Jaki jest 8 błąd, który obecnie dochodzi do listy grzechów głównych?

i wiele więcej 🙂

🚨 Potrzebujesz pomocy w pracy lidera?🚨
Zostały ostatnie miejsca na współpracę z nami!

Wypełnij formularz na stronie https://nerd.management/konsultacje 
i dogadamy szczegóły!

Agenda:

00:00 – Intro
00:59 – Wprowadzenie
02:40 – Początek wywiadu z Zofią Dzik
03:40 – Jak powstał i czym zajmuje się Instytut Humanites?
10:36 – Czym jest badanie sieci społecznych i akcja 2 godziny dla rodziny?
14:33 – Czy w różnych branżach liderzy mają inne problemy?
19:16 – Jaki jest największy grzech liderów?
30:51 – Jakie dwa kolejne grzechy się z nim łączą?
39:01 – Jakie inne błędy popełniają liderzy?
42:14 – Co jeszcze z dzisiejszej perspektywy zasługuje na tytuł grzechu głównego liderów?
49:04 – Podsumowanie

Wersja do słuchania

Linki

• Zofia Dzik na LinkedIn
• Strona Instytutu Humanites
• Akcja 2 godziny dla rodziny
• Konferencja dla Liderów Biznesu – Spójne Przywództwo™ Człowiek i Technologia
• Baza wiedzy Instytutu Humanites – Tu znajdziesz raport podsumowujący: X Konferencja dla Liderów Biznesu – Spójne Przywództwo™ „Człowiek i technologia” o którym rozmawiamy w odcinku
• Akademia Przywództwa Liderów Oświaty
• HumanLINK – Badanie Sieci Społecznych Instytutu Humanites
• Książka: Noise – Daniel Kahneman & Olivier Sibony
• Książka: Człowiek w poszukiwaniu sensu – Viktor E. Frankl

Nasze inne odcinki polecane w tym materiale

• Odcinek 3 : Jak sobie radzić z samotnością lidera? Wywiad z Bartoszem Kozakiewiczem

7 Grzechów głównych według raportu podsumowującego: X Konferencja dla Liderów Biznesu – Spójne Przywództwo™

1. Krótkowzroczność, czyli brak umiejętności
   myślenia w dłuższej perspektywie.
2. Lenistwo, czyli ograniczony, tunelowy rozwój, zamykanie się w swoich bańkach, brak szerszej perspektywy.
3. Brak uważności, czyli zagubienie istotnych kwestii w szumie informacyjnym.
4. Ślepe posłuszeństwo, czyli dogmatyzm i bezwolność.
5. Konformizm i chciwość czyli bezrefleksyjne podążanie za większością, zgoda na zgniłe kompromisy dla zysku lub świętego spokoju.
6. Cynizm, czyli strategia wyśmiewania bądź lekceważenia tych co mają odwagę myśleć inaczej.
7. Pycha i egocentryzm, obojętność, czyli skupienie na sobie i przekonanie, że mój punkt widzenia wyczerpuje rzeczywistość.

Jest również 8 grzech, który Zofia dziś by dodała do tej listy, który znajdziesz w odcinku.

Transkrypcja odcinka

[00:00:59.07] – Krzysztof

Cześć, witamy. Witamy w Nerd Management. Tutaj Krzysztof Rakowski…

[00:01:03.06] – Paweł

i Paweł Rekowski.

[00:01:04.17] – Krzysztof

Słuchajcie, po dosyć długim czasie wracamy do czegoś, co bardzo, bardzo lubimy, czyli do wywiadów, czyli do spotkań z różnymi osobami, które mają ciekawe spostrzeżenia, dużą wiedzę, duże doświadczenie. I to jest coś, co oczywiście bardzo lubimy, czyli uczenie się od mądrzejszych od nas. I zaczynamy od bardzo ciekawego gościa. Paweł, powiedz nam, z kim się spotkałeś.

[00:01:30.02] – Paweł

Moim dzisiejszym gościem jest Zofia Dzik, czyli kobieta torpeda. Nie wiem, jak to inaczej nazwać, ponieważ ilość doświadczenia, ilość rzeczy, które w życiu przepracowała, które robi, ilość liderów, z którymi się spotkała i ma też bardzo dużo do rozwiedzenia w tym zakresie, ponieważ jest członkiem wielu rad nadzorczych w wielu spółkach, jest fundatorką Instytutu Humanities, o którym też rozmawiamy. Jest to instytut, który robi wiele ciekawych akcji, z których również korzystamy w eMAG, takich jak dwie godziny dla rodziny. O tym też chwilę rozmawiamy. Więc jest to osoba, która naprawdę ma ogromne doświadczenie, a przede wszystkim ma dużą wiedzę na temat liderów. A ponieważ tutaj mamy podcast dla świeżo upieczonych i przyszłych liderów w IT, to jedziemy z grubej rury, czyli będziemy rozmawiać o grzechach, czyli grzechach głównych, co robimy źle i jakie rzeczy są krytyczne do uwzględnienia w obecnych czasach, żeby być dobrym liderem, skutecznym liderem.

[00:02:28.12] – Paweł

Także będzie tutaj dużo, dużo mięcha. Dużo Zofia ma również do powiedzenia ciekawych rzeczy, także zdecydowanie zapraszam do przesłuchania tej rozmowy.

[00:02:37.07] – Krzysztof

Zapowiada się naprawdę interesująco. Posłuchajmy.

[00:02:40.22] – Paweł

Witaj Zofio. Bardzo się cieszę, że przyjęłaś zaproszenie do Nerd Management.

[00:02:43.23] – Zofia Dzik

Dzień Dzień dobry. Dziękuję, Pawle, za zaproszenie.

[00:02:46.23] – Paweł

Ściągnąłem Cię tutaj. Bardzo się cieszę, bo trafiłem na Twój raport dotyczący zrównoważonego przywództwa, gdzie wypisałaś siedem grzechów głównych i o tych grzechach w sobie porozmawiamy dzisiaj, ale zanim to, chciałem Cię chciałbym zapytać w ogóle o to, czym jest Humanities Institut, który utworzyłaś i czym się zajmujecie, bo ja słyszałem o think tankach, ale Wy jesteście Think i Do Tankiem.

[00:03:10.00] – Zofia Dzik

No właśnie, słuchaj, ja też działam poza tym, że pracuję w Instytucie Humanities, czy założyłam go 15 lat temu, to przede wszystkim pochodzę z obszaru biznesowego i w przyszłym roku będę świętować również równe 30 lat już swojej pracy zawodowej, zaczynając właśnie w przestrzeni doradztwa strategicznego, potem kilkunastu lat pracy na rynkach fintechowych, czyli przez wiele lat blisko bardzo połączenia biznesu i nowych technologii. No i właśnie kilkanaście lat temu, przechodząc też do funkcji non executive i pracując teraz też dla szeregu różnych spółek na rynku europejskim z bardzo różnych branż.

[00:03:52.18] – Zofia Dzik

15 lat temu założyłam Instytut Humanites z kilku różnych względów. Po pierwsze, właśnie mając to doświadczenie technologiczne i widząc tempo zmian, miałam poczucie, że kluczem do zmian technologicznych i rozwoju nie będzie transformacja technologiczna, tylko transformacja społeczna. To jak ludzie, jak społeczeństwo poradzą sobie z tym tempem zmian, które już wszyscy widzimy, bo jeszcze kilkanaście lat temu mówiłam o tej krzywej wykładniczej, że na początku to jest wszystko takie ciche, spokojne i nie widzimy efektu, a potem widzimy bardzo mocną kumulację i przyspieszenie, to chyba do czasu w pandemii, bo pandemia trochę przypomniała nam przebieg krzywej wykładniczej, prawda, to myślę, że niewiele osób w pełni rozumiało, o czym w ogóle mówimy, o jakim przyspieszeniu, o jakiej kumulacji zmian, o jakim przełożeni nowych technologii na każdy wymiar naszego życia zawodowego, społecznego, prywatnego zupełnie, bo ta technologia, można powiedzieć, przenika na nasz grunt prywatny, przenika do naszych rodzin, przenika na poziom naszych relacji, do tego, kim my jesteśmy jako człowiek, jak funkcjonujemy na co dzień. Więc to jest pierwszy powód stworzenia Instytutu.

[00:05:05.22] – Zofia Dzik

Drugi, może nawet jeszcze wcześniejszy, taki na poziomie meta, to jest to, że ja rozpoczynałam pracę początkiem lat 90-tych, czyli jestem tą częścią tego pokolenia, które było, można powiedzieć, w centrum transformacji gospodarczej Polski po 1989 roku, ale miałam taki niedosyt i poczucie, że transformacja gospodarcza została zaopiekowana i to jest, myślę, że możemy być dumni. Za mało o tym mówimy w Polsce, że Polska wykonała nieprawdopodobny skok na przestrzeni 30 lat. Nasza gospodarka urosła kilkanaście razy, podczas gdy gospodarki Unii Europejskiej średnie urosły kilka razy. I oczywiście każdy powie, że to jest efekt niskiej bazy. Niemniej jednak to, że w ubiegłym roku Polska dołączyła do grona 20 największych gospodarek na świecie, myślę, że mimo wszystko jest to dla nas duży powód do dumy. I jednocześnie mówiąc to, ciągle miałam niedosyt, że niezaopiekowana jest transformacja społeczna w naszym kraju, czyli to, dokąd chcemy zmierzać jako społeczeństwo, na czym chcemy budować, jak tworzyć pewnego rodzaju, redefiniować wartości, bo po 1989 roku, wszystko zanegowaliśmy. Nie zaczęliśmy budować nowej narracji. To, że tego brakowało, dzisiaj wszyscy widzimy, bo Polska stała się też częścią tego globalnego ruchu ogromnych pęknięć, polaryzacji, wspomaganych zresztą bardzo mocno inteligentnymi algorytmami, bo nic tak nie działa na ludzi, jak jednak jakiś rodzaj podsycania właśnie tego podziału „my i oni”. Więc to jest taki kolejny powód, dla którego ten Instytut powołałam.

[00:06:50.19] – Zofia Dzik

I trzeci, myślę, że takie osobiste, że czuję się beneficjentem też i beneficjentką tej transformacji. I zwyczajnie miałam takie poczucie, urodziłam się w małe miejscowości, w Południowo-Wschodniej Polsce. Na swojej drodze miałam szczęście spotkać wielu znakomitych ludzi, pedagogów i myślę, że ta perspektywa różnych światów, to, że miałam okazję pracować na różnych rynkach, ale jednocześnie nie straci tej perspektywy, właśnie tej małej miejscowości, pozwala mi zauważyć, że coś w Polsce z punktu widzenia tej transformacji społecznej rzeczywiście jest zaniedbane. I tym tematem postanowiłam się zająć, ale od strony systemowej. Zawsze śledziłam wiele think tanków na świecie, tak wspominałam, pracowałam w przestrzeni konsultingu strategicznego przez dekadę. Natomiast mam takiego pozytywistycznego też ducha, że miałam takie poczucie, że to bardzo często pozostaje na przestrzeni słów i deklaracji. Więc postawiałam, a co by było, gdyby zrobić jeden z pierwszych na świecie innych think tanków, który nie tylko mówi o trendach mówi o tym, co jest ważne, że ostrzega i pokazuje różne wymiary, zarówno trendów gospodarczych, ale też trendów społecznych, czyli łączy te trendy, patrzy bardzo szeroko, wielokontekstowo na rynek jako jeden wielki ekosystem. Ale poza tym, że mówi o zagrożeniach, o ryzykach, o wyzwaniach, które przed nami stoją, to też przechodzi do takiej przestrzeni sprawczej, że uruchamia systemowe projekty i od samego początku moim założeniem było to, żeby stworzyć właśnie think and do tank, który nie będzie tylko mówił, ale też będzie uruchamiał systemowe projekty właśnie w obszarze, które wyznaczyłam jako taki główny cel Humanities.

[00:08:46.01] – Zofia Dzik

A najkrócej, można by powiedzieć, zapraszam naszą stronę i ta działalność Humanities jest bardzo szeroka, ale mogłabym ją podsumować jednym prostym zdaniem, że na koniec dnia tę misją i tym celem Humanities jest to, żeby człowiek w tej złożonej rzeczywistości nie przestawał uczyć się, myśleć i kochać. Więc to bym najprościej podsumowała, jaka jest misja i cel Humanites, działamy w bardzo szerokim ekosystemie społecznym, w którym się człowiek rodzi, jak np. rodzina, w którym człowiek się uczy, czyli mamy bardzo szerokie projekty w obszarze edukacji gdzie chociażby 15 lat temu założyliśmy pierwszą w Polsce wywołaliśmy temat przywództwa w edukacji, kształcimy dyrektorów szkół, rozwijamy kluczowe kompetencje poprzez rozwój przywództwa w edukacji, czyli zajmujemy się tą przestrzenią rodziny, edukacji, środowiska pracy, gdzie my się spotykamy, czyli to, jak środowisko pracy wspiera człowieka też w tym, żeby człowiek rozwijał się w wielu wymiarach, nie tylko w tym wymiarze zawodowym, ale żeby rósł też jako człowiek, uwzględniając to, że właśnie człowiek ma wiele ról i zawodowych, i społecznych.

[00:10:04.03] – Zofia Dzik

Bo przypuszczam, Paweł, jak dzisiaj jesteś w roli zawodowej, przypuszczam, że masz też parę społecznych, prawda? Zdecydowanie. Jako syn, jako przyjaciel, jako obywatel, jako członek społeczności. No właśnie.

[00:10:18.13] – Zofia Dzik

No właśnie, jeszcze ojcem cudownym. Więc tych ról jest kilka i nie wychodzisz z tych ról. No i patrzymy też na cały ten kontekst, jak powiedziałem, tam, gdzie się człowiek rodzi, uczy, pracuje i spędza wolny czas, czyli tę przestrzeń kultury i mediów.

[00:10:30.23] – Paweł

To jest niesamowite, ile aktywności w Humanities robicie. I podlinkujemy to na stronie odcinka. Przede wszystkim ja byłem w ciężkim szoku, kiedy wszedłem na stronę i zobaczyłem to po raz pierwszy, bo nie wiedziałem w ogóle, że coś takiego istnieje od strony organizacyjnej no i po czym się okazuje, że to wy stworzyliście takie inicjatywy, jak między innymi „Dwie godziny dla rodziny”, które też bierzemy w tym udział w ramach eMAG, którym pracujemy.

[00:10:53.14] – Zofia Dzik

W sumie to firmy z 50 krajów dołączyły do naszej akcji z Polski.

[00:10:58.22] – Paweł

Za mało tego, a pod tym więcej się kryje dużo więcej niż tylko dwie godziny wolnego w pracy, więc zdecydowanie zachęcam, żeby zobaczyć, co się kryje w instytucie pod tymi akcjami.

[00:11:09.11] – Zofia Dzik

Paweł, nie wiem, czy jeszcze mogę dodać, bo rzeczy, które jest naprawdę nowe odnośnie części tego projektu Human Be, dwie godziny dla rodziny, dwie godziny dla człowieka, gdzie przez ostatni rok pracowaliśmy wspólnie między innymi z panią profesor Barbarą Fatygą z Uniwersytetu Warszawskiego nad opracowaniem specjalnego badania sieci społecznej. I to To jest bardzo innowacyjny projekt, który pozwala każdej osobie zrobić taką swoją mapę relacji, gdzie jesteśmy, bo w tym świecie nowych technologii, w kontekście naszych relacji rodzinnych, społecznych, zawodowych, ale też pozwala każdej firmie zrobić swoją własną mapę, jak kultura pracy naszej firmy, które często są oparte na pracy zdalnej, zwłaszcza w twoim środowisku technologicznym, jak służy budowaniu relacji. Ten projekt bardzo mocno odnosi się do galopującego w dzisiejszym świecie zjawiska samotności, które zresztą przez coraz większą liczbę ekspertów jest uważane za jedno z największych ryzyk rozwoju AI. A chcę dodać, że nasz Instytut wspomnie W sumie wspomniałeś akcję Human Beat, Dwie godziny dla Rodziny, dla Człowieka, która ma już kilkanaście edycji. I ona właśnie powstała na skutek tego, że my już od kilkunastu lat jako pierwsi w Polsce zaczęliśmy zwracać uwagę na to, że to zjawisko rośnie na świecie i że ono również przyjdzie do Polski, przyjdzie z dużym natężeniem.

[00:12:34.20] – Zofia Dzik

No i za chwilę porozmawiamy o tych grzechach, bo to było dokładnie tak, że słyszeliśmy, że co to Zofia? W Polsce, wiesz, my jesteśmy tacy rodzinni, w Polsce to W Polsce to nie, w Polsce się to nie wydarzy. Może część osób starszych doświadczy jakiejś samotności, ale to na wyrosł, to Japonia, to nie my, prawda? Myślę, że dzisiaj statystyki pokazują zupełnie coś innego i pokazują, że w Polsce wśród młodych ludzi do 24-6 roku życia, co druga osoba doświadcza samotności.

[00:13:06.01] – Paweł

Nawet kiedyś nagraliśmy taki odcinek o samotności lidera, ponieważ też wchodząc na ścieżkę liderską, menadżerską, czy idąc dalej, tak jak Ty, na tę ścieżkę C-levelu na rolę executive, no to tam jest pusto i samotnie jeszcze bardziej.

[00:13:19.13] – Zofia Dzik

Jeszcze bardziej. Więc jest pytanie, ta potrzeba wspólnotowości, o której mówimy jako Humanites, jest szalenie ważna. W Humanites ja cały czas robię takie tradycyjne spotkania opłatkowe. Byłam zaskoczona, że tak dużo osób, wszyscy jesteśmy w takim biegu, czujemy to przyspieszenie i ja byłam naprawdę wzruszona, że wczoraj w sumie przyszło nawet na chwilę, ale około 20 osób, podczas gdy cały nasz zespół, taki tutaj w Warszawie, to jest osób kilka, ale ja zawsze zapraszam wszystkie osoby, które z nami pracowały nawet od początku. I to było też niesamowite, że przyszły osoby, które za mną gdzieś pracowały nawet kilkanaście lat temu. I też podkreślając, że to było dla nich tym ważne, że dzisiaj coraz mniej takich przestrzeni, gdzie można poczuć jeszcze ten element takiej wspólnoty. I myślę, że tak jest symboliczne, że jeżeli mogę dodać do tego odcinka waszego o samotności liderów, że tym ważniejsze jest to, co robisz, żeby tę wspólnotę tworzyć, bo myślę, że ludzie coraz bardziej liderzy skąd muszą brać też energię, żeby sprawiać, że inni będą płonąć, ty też musisz mieć tę siłę napędową, jako wiesz, ta lokomotywa, żeby pociągnąć te wagony, to musi mieć ten pęd początkowy.

[00:14:33.21] – Paweł

Dokładnie tak. I to, co mówisz, jest super z tego względu, że też masz tych ludzi bardzo dużo. I też przez te wszystkie lata jednak pracowałaś z wieloma firmami, w sumie branżami też, bo technologia jest bardzo szeroka. Ta technologia jest wszędzie, wdarła się wszędzie.

[00:14:49.03] – Zofia Dzik

W ciągu 20 lat też zasiadałam w szeregu rad nadzorczych spółek z bardzo różnych sektorów, chociażby, czy pracujesz ze światem nauki, prawda? Słynnym, chociażby do niedawna byłam w tej słynnej radzie ideas z NCBR, o której tutaj było chwilowo głośno.

[00:15:04.01] – Paweł

I dlatego mam takie pytanie do Ciebie. Powiedz mi, na ile te grzechy, o których zaraz będziemy rozmawiać, one są specyficzne dla branży? Bo wiesz, jestem dość mocno wciągnięty w bańkę IT. Od dobrych 17 lat jestem w IT i tutaj zęby, można powiedzieć, już też trochę zjadłem na tym. Od dobrych 10 lat zajmuję się też tematem zarządzania leadershipu, prowadzę zespoły, buduję zespoły, rekrutuję, zwalniam i tak dalej. I teraz im dalej w las, tym widzę, że te rzeczy, które dotyczą zarządzania czy pracy z ludźmi, to one nie mają za dużo wspólnego z branżą, w sensie menadżer w IT będzie miał te same problemy, co menadżer w sprzedaży, ten same, co byłyby w marketingu czy w produkcji. Czy tak naprawdę jest? Jak to wygląda z twojej perspektywy?

[00:15:51.00] – Zofia Dzik

Słuchaj, dokładnie myślę, że nasze doświadczenia są fajnie, że o tym powiedziałeś, bo są bardzo tożsame. I nawet co więcej, wiesz, z naszego innego spotkania, gdzie mieliśmy się okazję poznać, tam wspominałam o naszym projekcie związanym właśnie z dyrektorami szkół, o którym przed chwilą mówiłam. To jest roczny program Akademii Przywództwa, w którym rozwijamy kluczowe kompetencje, o których tutaj wspomniałam, że związane z wewnątrzsterownością, ciekawością by człowieka, wytrwałością, otwartością poznawczą itd. Poprzez rozwój liderów, ale na takim poziomie, który do tej pory był niedostępny w ogóle dla dyrektorów szkół. Wiemy doskonale z biznesu ile kosztują dobry executive leadership program. I dlaczego o tym mówię, odpowiadająca twoje pytanie? Bo w ramach filozofii, humanites, myślenia tym ekosystemem i łączenia różnych światów, w tym programie mamy też mentoring, gdzie każdy z tych dyrektorów szkół otrzybuje możliwość pracy z mentorem z najwyższej kadry zarządzającej z biznesu w swoim regionie, z którego pochodzi, czyli prezesem danej firmy, kimś z zarządu, z najwyższej kadry zarządzającej tym właścicielem firmy. I dlatego o tym mówię, że to jest idealny wniosek. Na początku, gdy uruchamialiśmy ten program, z obu stron słyszeliśmy, że to jest bez sensu, że to są bardzo różne światy, co prezes wie o szkole, on tam przyjeżdża wypasionym samochodem, rozlicza tego dyrektora szkoły, krótko mówiąc, zdając mu do zrozumienia, że jest beznadziejny i że nie spełnia do końca oczekiwań.

[00:17:25.04] – Zofia Dzik

Ta druga strona patrzy właśnie na nas, często z biznesu, jako osoby, które chcą zdelegować wszystkie swoje problemy wychowawcze, brak czasu itd. na szkołę i mają nadmierne oczekiwania wobec szkoły, która mierzy się z ogromnymi deficytami związanymi z zasobami, finansami itd. I jakie już było zdziwienie, gdy połączyłam te światy i słuchaj, zapraszam też na stronę tego programu, może ktoś ma dyrektorów, zwłaszcza z małej miejscowości. To szczególnie zapraszam, bo takich dyrektorów, szczególnie wspieramy. Obie strony powiedziały: „słuchajcie, mamy te same problemy”, że poza tymi specyficznymi, wszędzie tą bazą jest to, że są po prostu ludzie. Jak z nimi rozmawiać, jak motywować, jak działać w tych sytuacjach ogromnych ograniczeń, wyzwań, dynamiki, presji zewnętrznej. Więc okazuje się, że właśnie to, co ty mówisz, nie tylko pomiędzy sektorami takimi biznesu jest to samo, ale pomiędzy różnymi, może powiedzieć, sektorami gospodarki, bo tutaj mówimy o wymiarze edukacji, często edukacji publicznej, a tu mówimy o biznesie. Więc jak najbardziej te tematy są tożsame.

[00:18:41.04] – Paweł

I to jest też bardzo pocieszające, ponieważ kiedy my się męczymy i myślimy, że u sąsiada trawa jest bardziej zielona, ten menadżer w tej jakiejś branży będzie miał. W sumie okazuje się, że nie, że ma tak samo. I mało tego, no to też kiedy kogoś znajdzie, tak jak mówiłaś o tych dyrektorach, ktoś by chciał otworzyć szkołę. W ogóle to jest moje marzenie, powiem ci, że by tak za kilkanaście lat, ponieważ też mam jakiś plan do tego otworzyć właśnie sieć szkół ALC, czyli Agile Learning Center. To jest coś takiego, więc kto wie, może któregoś dnia przyjdę też na szkolenie dla dyrektorów szkół i faktycznie to zrealizuję, także to jest mega fajnie powiązane.

[00:19:16.15] – Paweł

Powiedz mi, w takim razie, skoro wszyscy jako liderzy, jako menadżerowie, no to mamy te same problemy, no to jakie mamy te największe grzechy z twojej perspektywy? Co jest takiego kluczowego? Co robimy źle?

[00:19:28.20] – Zofia Dzik

Wiesz co, to jest też tak uderzenie się w pierś, bo tę listę grzechów, siedmiu grzechów, do których dodałam, jakiś czas temu ósmy również, otwieram w brew pozorom nie chciwością, ale otwieram krótkowzrocznością. I w języku angielskim to też ciekawie brzmi, że to jest w ogóle myopia, krótkowzroczność, i w ogóle jesteś ze świata technologii. Myślę, że to jest takie nawet symboliczne przeniesienie. Zobacz, że dzisiaj nowe technologie wywołują nawet na poziomie fizycznym pandemię krótkowzroczności, ale takiej fizycznej krótkowzroczności, że w wielu miejscach na świecie, wręcz na poziomie rządowym uruchomiane są programy przeciwdziałaniu pogłębiającej się krótkowzroczności. Nasz organizm wyłącza funkcje, których nie potrzebujemy. Patrzymy cały czas na krótko, nie patrzymy na długo. I uważam, że to jest też jeden z podstawowych grzechów dzisiaj w biznesie. Ktoś powie „Zofia, ale nie da się patrzeć długoterminowo, dlatego że to otoczenie jest tak złożone, tak zmienne, że absolutnie trzeba tylko patrzeć na ten krótki horyzont. I powiem: i tak, i nie. Oczywiście, że dla mnie krótki horyzont to jest taktyka. Jest pewna strategia, gdzie mimo wszystko chcemy być, na jakich wartościach chcemy budować, co długoterminowo jest dla nas ważne, jaką misję nasza firma chce realizować, co chce wynieść do świata, do ludzi, z czym chce to otoczenie zostawić.

[00:21:04.22] – Zofia Dzik

Załóżmy nawet, bo dla mnie taką definicją po co istniejemy, czy taką misją, jest takie pytanie krańcowe. Gdy nas nie będzie, gdy będziemy musieli zamknąć naszą firmę, co po nas zostanie? Z czym nasi ludzie wyjdą? Czy tylko z kompetencjami zawodowymi? Jak sprawiliśmy, że nasi ludzie urośli też jako ludzie? Kogo oddaliśmy społeczeństwu? Czy oddaliśmy społeczeństwu ludzi, którzy są pełnej energii, zaangażowania? Czy oddaliśmy społeczeństwu ludzi wypalonych, wy eksploatowanych, sfrustrowanych? To są bardzo poważne pytania na poziomie, na którym mamy wpływ jako firma, jak stawiamy sobie cele i że dla mnie w ogóle przywództwo zaczyna się od tego, kim jestem jako człowiek, niezależnie od roli, którą pełnie zawodowo i prywatnie, co jest dla mnie ważne. Wierzę, że tym przywództwem przyszłości jest właśnie nie tylko wynik, ale właśnie sposób jego osiągnięcia. Czyli nie tylko to, że chcemy rosnąć, osiągać zysk, bo to dla mnie jest oczywiste. Pracując w biznesie na różnych rynkach, z różnymi właścicielami, z różnymi akcjonariuszami, w większości międzynarodowymi, to jest dla mnie oczywiste, że biznes musi osiągać zysk. Zysk jest koniecznością, a nie celem samym w sobie. Biznes koniecznością jest po to, żebyśmy rośli, inwestowali, rozwijali się, zatrudniali nowych ludzi, żeby ci ludzie z nami rośli. Ale to nie może być celem samym w sobie.

[00:22:26.15] – Zofia Dzik

To nie jest coś, co nas długoterminowo motywuje, czy dodaje nam jakieś siły sprawcze. Na pewnym poziomie widzimy, że wszystkie czynniki czy motywatory finansowe na jakimś poziomie przestają po prostu pełnić istotnie swoją rolę. Jest pytanie, co dajemy ludziom więcej i co właśnie pozostawiamy po sobie. Więc to jest ta różnica, że i parę przykładów dotyczących krótkowzroczności naszego patrzenia, które bardzo mocno są te przykłady, by dzisiaj jakoś związane też częściowo ze światem IT, ale w ogóle rynku pracy.

[00:23:05.20] – Zofia Dzik

I wspomnieliśmy dzisiaj w rozmowie na przykład o galopującym zjawisku samotności. Podczas gdy, pamiętam, że kilka lat temu, ogromny zachwyt deklaracje całego rynku: my już do biur nie wracamy. Wszystko się da zrobić zdalnie. W ogóle nie potrzebujemy biur, możemy je downsizować. Dzisiaj mamy sytuację, gdzie w wielu miejscach na świecie wręcz nakazuje ludziom powrót do biur. Pamiętam właśnie, że gdy te deklaracje się pojawiły, już robiłam taką prezentację właśnie i wtedy umieściłam jeszcze mocniej tę krótkowzroczność na pierwszym miejscu, pokazując, że czy patrzymy na długoterminowe skutki, jak alienacja społeczna, nie tylko to, że mamy rozwój gig economy i pracy wyłącznie zdalnej, będzie wpływało na kreatywność, na faktyczną wydajność, efektywność ludzi, ale jak będzie wpływało w ogóle na zdrowie fizyczne i psychiczne na przykład ludzi.

[00:24:02.13] – Zofia Dzik

Jak będzie służyć temu, że będziemy pogłębiać zjawisko samotności. Więc ja nie jestem zaskoczona, że zjawisko samotności tak mocno urosło, bo już kilka lat temu wskazywaliśmy, że taka polityka firm jest bardzo krótkoterminowa że za kilka lat będziemy wszyscy ponosić koszty społeczne, koszty pracy, koszty właśnie innowacji, koszty tego, że ludzie nie współpracują ze sobą, bo się nie znają, że właśnie czują się wyłączeni jeszcze bardziej samotnie, zostawieni z naszymi mi sobie, zatrudniani mailowo, zwalniani mailowo, sprowadzani do roli jeszcze bardziej zasobu, pomimo funkcjonującej narracji, że człowiek jest najważniejszy.

[00:24:41.15] – Zofia Dzik

Przecież dzisiaj dobrostan i wellbeing jest odmieniany na wszystkie możliwe sposoby. A mam wrażenie, że ciągle jest wprowadzane dużo bardziej do benefitów niż do faktycznej kultury pracy. Tego, czy ty funkcjonujesz jako podmiot, jako Paweł, dla kogo jesteś ważny. Kto ostatnio zaciekawił się tobą tak prawdziwie jak człowiekiem, jakie masz właśnie zainteresowania, jakie masz pasje, swoją rodzinę, kiedy się nauczyłeś jeździć na rowerze, czy wiesz, twój pierwszy koncert. To są rzeczy, które mi pokazujemy, jak wiesz, chociażby w tej akcji dwie godziny dla rodziny, dla człowieka. Właśnie tutaj trzeba, I między innymi właśnie uczymy na nowo ludzi rozmawiać. Co roku też mamy, chociażby taką kartę, system kart i dobrych pytań, jak na nowo się zaciekawić i nie nudzić przy wigilijnym stole, tylko bezpiecznie wyjąć właśnie taką chociażby kartę. Mamo czy tam tato, nie wiem, albo niech każdy opowie, jak się uczyliście pływać albo coś. Takie proste pytanie, które się wyciągnie i w zasadzie rozwala trochę system. Bo nagle się okazuje, że patrzymy na siebie z zupełnie innej strony.

[00:25:59.05] – Zofia Dzik

I też widzimy, jak coraz częściej firmy, które są w naszej akcji, zaczynają wykorzystywać chociażby te karty w ramach nawet swoich spotkań codziennych. To jest pierwszy przykład, wiesz, takiej krótkowzroczności.

[00:26:12.07] – Zofia Dzik

Drugi, który mi przyszedł na dzisiejsze spotkanie, i też taki mam nadzieję, że kij w mrowisko, z funkcjonowania krótkowzroczności, to na przykład modele firm, które wspieramy. Zobacz, jak ewoluuje podejście, chociażby, czy do big techów, czy do mediów społecznościowych, które jeszcze kilka lat temu były sponsorami największych wydarzeń, konferencji na rynku w Polsce. Dziś pojawia się coraz więcej badań, ale też pozwów sądowych związanych ze stanem zdrowia fizycznym czy psychicznym ludzi bezcennością, anoreksją, chociażby przesłuchanie przed Senatem wszystkich big techów od mety poprzez Googla czy poprzez TikToka przed Senatem amerykańskim kilka miesięcy czy bezprecedensowy wyrok antymonopolowy w stosunku do właśnie Googla, czy z początku tego roku pozew 32 wydawców europejskich za praktyki monopolistyczne Google, więc widzimy, że ta narracja się zmienia Ale jednocześnie, gdy patrzymy na dany model biznesowy, ulegamy pewnego rodzaju takiej złudnej narracji, które często te firmy budują.

[00:27:24.23] – Zofia Dzik

Popatrzmy na case Ubera, jak on się zmienił. W takiej pierwszej narracji share economy zmienił się w kierunku modelu, który ma totalnie niejasną strukturę rozliczeń, podejścia do ludzi, sposobu wynagradzania tych ludzi, tryb upłacania podatków. I ten taki wywrotowy przykład, który jeszcze dzisiaj chciałam podać, to przykład chociażby Netflixa. Zobacz, wielu z nas pewnie ogląda Netflixa, docenia produkcję, dostępność, ale w kontekście tych rzeczy, o których mówimy, ważnych i zagrożeń dla nas związanych z samotnością, bo dodam się, że na temat samotności wy mówicie o samotności lidera, ale tych raportów i badań pojawi się coraz więcej, począwszy od tego, że World Economic Forum wydał odrębny raport, wskazując, że samotność jest źródłem pierwotnym wielu innych zjawisk, również zdrowia, w zakresie zdrowia fizycznego, bo gdy jesteśmy samotni, mamy tendencje do tego, że możemy więcej jeść, mniej się ruszać. To wywołuje inne choroby, jak nie wiem, cukrzycę, to może być też źródłem właśnie depresji, innych zaburzeń psychicznych. Więc tak naprawdę ta samotność jest takim wielkim, szybszym klockiem domina wielu różnych negatywnych zjawisk. Ostatnio to, na co się zwraca też uwagę, to to, że samotność jeszcze mocniej sprzyja radykalizmowi. Czyli to, że im bardziej jesteśmy samotni, to jesteśmy narażeni, że zamykamy się w tych bańkach, jesteśmy narażeni na dezinformacje, na fake newsy albo to, że jesteśmy rekrutowani przez różne radykalne grupy, bo czujemy chęć przynależności do czegoś.

[00:29:00.23] – Zofia Dzik

No i właśnie, gdy popatrzymy na Netflixa z tej strony, z jednej strony wydaje nam się, że cudowny model biznesowy, ale z drugiej strony, jak popatrzysz na to długoterminowo, to jest to model, który po pierwsze, wzmaga tę samotność. Każdy ogląda swój film w swoim pokoju, w swoim czasie, na swoim komputerze. A dodatkowo mówimy, że jednym z największych wyzwań, ciekawa jestem, że to Ci się potwierdzi, jak zatrudniasz właśnie osoby coraz młodszych pokoleń. Mówimy często o jakichś postawach czy jakichś postawach roszczeniowych, to jest takie pejoratywne oczywiście sformułowanie, bo czasami to zdrowe stawianie granic, prawda? Nie zawsze to jest… My czasem, nasze pokolenia starsze nazywają wszystko od razu rozczeniowością, ale widzimy takie aspekty, na przykład braku odroczonej gratyfikacji, że wszystko chce naraz i już. No i znowu, jak porównasz to z modelem biznesowym Netflixa, tak naprawdę uczy też takiej kompulsywnej konsumpcji instytucji mediów. Nie czekasz na ten kolejny odcinek, nie przetwarzasz go. W zasadzie w jeden weekend konsumujesz siedem sezonów. Zachęcam do tego, że uważam, że tę krótkowzroczność, brak też analizy przyczynowo-skutkowej wielu zjawisk, jest jedną z większych wyzwań i zagrożeń, zwłaszcza w kontekście nowych technologii i galopującej nowej technologii. Jak AI, jak rozwój tych nowych technologii będzie miał faktyczny wpływ na nas.

[00:30:28.03] – Zofia Dzik

Jak widzisz, coraz więcej releases, firmy technologiczne wielkie wolą zwalniać, jak chociażby Microsoft czy Google zwalniać działy etyki i wypuszczać nowy produkty na rynek, raczej niż właśnie zadawać pytania, czy i jaki to będzie miało efekt, efekt wystawiają się na możliwość nawet pozwów czy jakichkolwiek skutków rynkowych.

[00:30:51.18] – Paweł

Wiesz co mnie to zastanawia, skąd to się bierze i jak temu zaradzić, bo to jest jednak plaga z tego, z co mówisz, mamy to wszędzie. Przykład idzie z góry każdej organizacji, skądś to się bierze. Teraz, jeżeli mamy nowych liderów, świeżych liderów, świeżych menadżerów, czy to właściwie oni są skazani na to, że zostaną wpakowani w to, to może jest jakakolwiek nadzieję? Jak ty to widzisz?

[00:31:13.02] – Zofia Dzik

W tej prezentacji tych siedmiu grzechów głównych ,ten grzech krótkowzroczności łączy i obudowuje czasem takimi dwoma innymi grzechami, które się wiążą. I w tym pierwszym krótkowzroczności pokazuje też to, że badania pokazują, że w ogóle liderów mających zdolność widzenia złożoności świata jest około 2% w porywach do 10%. I to się wiąże trochę z kolejnymi dwoma grzechami. Pierwsze to jest takie, że jest trudno budować ten kontekst, bo tym drugim grzechem, kolejnym na które wskazuje, jest też grzech braku uważności. Na to składa się tempo naszego życia i też poziom szumu, hałasu, natłoku informacji, spraw. Ja mówiąc o tych różnych rzeczach lubię się też odwoływać do różnych badań, eksperymentów społecznych, które pokazują faktyczny wpływ na nas i to, jak człowiek jednak działa, jak ten kontekst jest ważny, jak ta przestrzeń na jednak jakieś zatrzymanie, refleksję jest ważne, żeby być w stanie cały czas ten kontekst poszerzać i widzieć więcej, i zadawać sobie nawet te trudne pytania.

[00:32:23.16] – Zofia Dzik

W latach 70-tych Matsey i Lincoln przeprowadzili taki bardzo ciekawy eksperyment dotyczący właśnie wpływu kontekstu i szumu otoczenia, czyli szumu, który generuje otoczenie na sposób naszego działania, nawet na takie nasze zachowania, może powiedzieć altruistyczne. I to był bardzo ciekawy eksperyment, bardzo prosty, który przyjął takie, myślę, zaskakujące efekty, że ulicą szedł człowiek i niósł stos książek. W pewnym momencie te książki mu upadały na ulicę i on był robiony, ten eksperyment był zrobiony w dwóch wariantach, że w jednym wariancie ta osoba miała też rękę na temblaku. I w tej sytuacji przychodnie, jak należy się spodziewać, w zasadzie bardzo chętnie od razu udzielali pomocy tej osoby, zbierali te książki. Natomiast w drugim wariancie wystarczyło, że ktoś w najbliższym otoczeniu załączył bardzo głośną kosiarkę, taką, wiesz, spalinową. I wyobraź sobie, że spośród tego wskaźnika, gdzie w tej pierwszej sytuacji, no prawie tam, nie wiem, 90% osób pozytywnie odpowiedziało, ten wskaźnik chętnych spadł do 30%. Wystarczył zewnętrzny szum po prostu, który stał się takim dystraktorem, który odciął nas nawet od tego elementu emocji. Wyobraź sobie, ile dzisiaj jest takich kosiarek, nie wiem, wokół nas i budzi się codziennie z tyloma impulsami, które dodatkowo pogłębiają jeszcze ten element takiej chęci, nie wiem, odcięcia się, niezauważania. Więc ten kolejny grzech to jest właśnie ten grzech braku naszej uważności i świadomości jako liderów tego, w jakim otoczeniu funkcjonujemy.

[00:34:07.11] – Zofia Dzik

I trzeci, który łączę z pierwszym, tym razem jeden z grzechów głównych, czyli taki trochę nasz grzech lenistwa. I to oznacza, że w tych badaniach dotyczących i liczby liderów mających zdolność widzenia szerokiego kontekstu mówi się o tym, że tę liczbę liderów można powiększać. Związane jest to z tym, że rozwijamy się często wyłącznie w tej sferze zawodowej, umysłowej. Ja kiedyś ukułam taki termin wręcz tak zwanego tunelowego rozwoju, czyli takiego rozwoju, którym właśnie bardzo często biegniemy, tylko i wyłącznie w tej przestrzeni zawodowej, umysłowej, odcinając się od wielu innych wymiarów, od tego, że przede wszystkim człowiek jest istotą wielowymiarową. To tak jakbyśmy mieli samochód, samochód ma cztery koła, a my byśmy cały czas jechali na jednym po prostu. Podczas ten samochód jedzie lepiej jak ma wszystkie cztery wyważone i potrzebuje tych stabilnych czterech kół, a kto jeździ jeszcze, krosowo, no to wie, że nawet po wertepach można przy odpowiednim przestawieniu czy mechanizmów być w stanie sobie z różnymi przeszkodami poradzić. Te cztery koła jednak potrafią nas stabilnie przeprowadzić przez wiele różnych wybojów. I my się odcinamy od tego, że człowiek jest istotą wielowymiarową, czyli że ma ten wymiar fizyczny umysłowy, emocjonalny i duchowy. Mówimy o tym, że ludzie potrzebują większej relacyjności albo słyszę czasem na prezentacjach, że teraz przejdziemy z takiego przywództwa, nie wiem, oschłego, dyrektywnego do takiego przywództwa bardziej relacyjnego. Nie da się przejść do przywództwa relacyjnego, jeżeli tak naprawdę w pierwszej kolejności nie zobaczymy człowieka w samym sobie i nie dostrzeżemy, nie odbudujemy, nie odcementujemy się w tej przestrzeni emocjonalnej.

[00:36:00.21] – Zofia Dzik

Przestrzeń duchowa z kolei, jak wychodzić z tych pułapek, jest przestrzenią wartości, jest przestrzenią sensu, jest przestrzenią refleksji. Wartości i sens jest punktem odniesienia. Jak nie wiemy, co zrobić, to mamy jakiś punkt odniesienia, mamy jakąś bazę, do której możemy po prostu wracać. Często boimy się wręcz tego zatrzymania. Jesteśmy cały czas w biegu, a przecież nawet na skrzyżowaniu że dojeżdżamy, czy gdzieś to najpierw się zatrzymujemy, rozglądamy, potem skręcamy w prawo albo w lewo. Dzisiaj po prostu mam wrażenie, że cały czas jeszcze dodajemy tylko i wyłącznie gazu. Polecam znakomitą książkę Kahnemana, kilka lat temu wydał nową książkę „Noise”, między innymi właśnie mówiąc o tym wpływie dzisiejszego świata i tym szumie informacyjnym na nasze decyzje. To jest niesamowite odniesienie do dzisiejszego świata. Parafrazując to i używając tytułu też filmu Wszystko Wszędzie i naraz.

[00:37:05.06] – Zofia Dzik

I rzeczywiście bardzo często brakuje nam tego jednego punktu odniesienia. Jak w takim świecie się nie zgubić? Jak nie stracić tej właśnie rownowagi. Więc dlatego mówi się często, że dzisiaj obserwujemy tak duży poziom właśnie takiego wyłączenia ludzi, różnych psychicznych wyzwań, dlatego że człowiek zwyczajnie nie nadąża. Jeżeli mówisz do młodych liderów i mówimy do młodych tych liderów, to będzie to dbanie o siebie, o swoją energię, ale też o poziom tej rezyliencji, o bycie tym punktem odniesienia, bycie latarnią dla swoich ludzi, myślę, że będzie jednym z ważniejszych wyzwań współczesnych liderów, że dzisiaj bycie liderem, który tylko rozliczy z wykonania zadań swoich ludzi, to już trochę  za mało.

[00:37:54.20] – Zofia Dzik

Nasi ludzie będą coraz mocniej potrzebować kogoś, kto w jakim stopniu będzie to właśnie dla nich taką latarnią trochę. Jak sobie w tym życiu radzić. I to wyzwanie jest o tyle większe, nie wiem, czy się ze mną zgodzisz, że jeżeli my się nie zaopiekujemy lękami ludzi, a w ludziach jest coraz więcej lęku, i ten lęk po pierwsze jest uzasadniony, bo widzimy wszystko, co się dzieje wokół nas, że świat idzie na jakieś zwarcie, ale on dodatkowo jest podsycany. Bo tak powiedzmy, na początku,  dzielenie ludzi na „my i oni”, karmienie ich tym lękiem, to jest najproszszy sposób zdobycia i utrzymania władzy. Jeżeli my się nie zaopiekujemy lękiem ludzi, to tak naprawdę jeszcze bardziej rzucamy ich na pastwę rodzącego się, czy jeszcze bardziej wzmacnianego populizmu, ale też ruchów radykalnych. Więc twoi liderzy, ty, mamy gdzieś jeszcze większe w tym wyzwaniem.

[00:38:47.04] – Zofia Dzik

Reasumując grzech krótkowzroczności, lenistwa, braku uważności. Tych grzechów jest siedem, może właśnie kończy nam się czas, będzie… Ale zostawiam, myślę, że z tymi dla mnie najważniejszymi, może powiem parę słów, bo wspominam o cynizmie, o konformiźnie czy o grzechu siły autorytetu. Ale na koniec parę słów o czymś, co jest też dla mnie szalenie ważne i wymieniam to nie na końcu, że to jest mniej ważne, ale też myślę, że wszystkie te rzeczy, o których mówimy, stawiam pomiędzy nimi jakiś znak równości i wagi tych tematów, to jest grzech, można powiedzieć, że w jakimś rodzaju nie wiem, pychy, ego, ale przede wszystkim taki grzech obojętności, który też często zauważam w środowisku liderskim czy, można powiedzieć, elit przywódczych.

[00:39:43.12] – Zofia Dzik

Ja to mogę przetłumaczyć na takie proste zdania, które czasem słyszę, typu: Ja i moi bliscy jakoś sobie poradzimy. Co ja mogę? Nie mogę się zająć wszystkim. I to jest poniekąd,  prawda, że mamy ograniczony często wpływ. Ale myślę, że dla mnie też były bardzo ważne. Nie wiem, na ile znałeś postać takiego naszego bohatera, Solidarności, pana Henryka Wójca, który bardzo często zwraca uwagę, że nawet jak towarzyszy ci jako bezsilność jako liderowi, to ciągle nie możesz się jako lider wyłączyć z działań, bo nigdy nie wiesz, co nawet twoje najmniejsze działanie jednak w kimś zmieni. Że jest wiele przypadków na świecie ruchów, które mogą być swego rodzaju takim, wiesz, skrzydłem motyla, czyli nawet te twoje małe działania gdzieś mogą generować zmianę, że ciągle nawet jak jesteś ziarnkiem piasku, to jest ważne, co robisz dla drugiego ziarnka, a ta obojętność, zwłaszcza jak jesteśmy jeszcze zamknięci w tych swoich bańkach, gdzieś nas, myślę, coraz mocniej dotyka.

[00:40:52.10] – Zofia Dzik

A ja im więcej mam lat, to muszę ci powiedzieć, że wierzę nie tyle w wielkich liderów, że ktoś, jedna osoba bo się chyba przyjdzie i będzie takim właśnie liderem. Widać, że idziemy teraz w stronę takiego, więcej lęku, to bardzo silnego przywództwa, które nie zawsze łączy się z wysokimi wartościami czy etycznymi, czy moralnymi, tylko jakąś prezentowaną, często słowną siłą, prawda, przekazu.

[00:41:19.12] – Zofia Dzik

Nie wiem ile właśnie w tym wszystkim jest naprawdę prawdziwego dobra, troski o świat, o człowieka. Tym bardziej wierzę w siłę i często mówię, że potrzebujemy takich właśnie cichych bohaterów, programistów, inżynierów, menadżerów, którzy na pewnym etapie powiedzą, nie, to nie jest spójne z czymś, to nie służy ludzkości, to nie buduje świata, w którym chciałbym, żeby żyły moje dzieci. Więc może z takim filozoficznym przekazem, żebyśmy byli odważni, nieleniwi, żebyśmy byli otwarci na ludzi i żebyśmy nie byli obojętni.

[00:41:55.13] – Paweł

Ja myślę, że to nic, co ludzkie, nie jest nam obce i nie może być nam obce, i musimy bardziej kupić na tym, żeby to jednak pracować z ludźmi dla ludzi, a nie dla systemów czy dla zysku. Bardzo ci dziękuję za to dogłębne pokazanie tych problemów, bo tego było bardzo dużo. Dużo tych obszarów, na które nie patrzymy.

[00:42:14.06] – Paweł

A powiedz mi jeszcze bo mówiłaś, że po tych dwóch latach, kiedy ten raport skomponowałaś, widzisz jeszcze jakiś ósmy grzech. Co to jest ten tajemniczy ósmy grzech? Co się pojawiło takiego?

[00:42:26.04] – Zofia Dzik

Na samym końcu dodałam też, może powiedzieć coś, co wielu zaskoczy, że dodałam jednak taki grzech lekceważenia wagi różnorodności i tego, że w dzisiejszym świecie ta różnorodność bardzo często została zawłaszczona w jaki sposób i tak skontaminowana, często takimi ideologicznymi różnymi hasłami, prawda? Podważając w ogóle jej wielką wartość, po pierwsze taką, że my jesteśmy różnorodni. Każde z nas jest inny. Ty jesteś inny, ja jestem inny, a różne często pochodzenie. Ja im więcej pracuję w biznesie, też w międzynarodowym biznesie, bardziej widzę, że ten świat biegnie, jest złożony, to właśnie jeszcze bardziej doceniam po pierwsze interdyscyplinarność, czyli szerokie właśnie spojrzenie, ale też właśnie różnorodność ludzi i doświadczeń, że nie jesteś w stanie teraz różnych rzeczy objąć. To nie jest takie oczywiste, kto stanie się twoją konkurencją nawet. Przez lata definiowałeś ten rynek tak, nagle on się całkowicie redefiniuje. Byłeś w biznesie telekomunikacyjnym, teraz jesteś w biznesie entertainment, prawda? Wydawało mi się do tej pory, że sprzedawałeś tylko komórki. Więc wierzę, że jest jakiś rodzaj, pomimo tego znowu, że słownie słyszymy, że to jest ważne, to z punktu widzenia naszych czynów czy podejścia liderskiego boimy się często o tej różnorodności.  dużo łatwiej nam prościej właśnie znowu zamykać  w takich bańkach.

[00:44:04.18] – Zofia Dzik

No bo to jest prostsze, prawda? Jeżeli z kimś czujemy, nie wiem, flow, ktoś jest podobny do nas, w ramach chociażby naszej Akademii Przywództwa, no uczymy zmieniać perspektywę i doceniać właśnie to, że mamy w zespole osoby różne, takie, które są częściej przeciw niż za, pokazując, jak można ich cudownie wykorzystać, że jeżeli mamy jakiś projekt i ktoś może znaleźć najmniejszą dziurę w tym i ochrania być może przed jakimś ryzykiem, którego my nie widzimy, bo jesteśmy nadmiernie entyuzjastyczni, to oni są po prostu darem, nie są hamulcowym.

[00:44:41.01] – Zofia Dzik

Oczywiście to nie jest, czy mnie zapytasz, czy to jest łatwo zarządzać takim zespołem, oczywiście że nie, ale czy taki zespół ma szansę być the best i przekraczać w ogóle granicę i tworzyć absolutnie breaking through innovations? Jestem przekonana, bo tak też staramsię budować chociażby zespoły w Link 4. Wczoraj opowiadałyśmy naszą historię, bo Przewodnicząca Rady Humanites jest osoba, kz tórą zamieniłam się rolami. Kiedyś ja byłam przełożoną, potem poprosiłam ją, żeby ona była Przewodnicząca Rady Humanites, a osoby z czasu Link4 znały nas głównie jako osoby, które się ścierały i konfrontowały. Powiedziałam: zaraz, straciłeś tutaj rozum. Właśnie powiedziałam: „nie, to właśnie super, jeżeli masz takiego counterpartnera, że ta różnorodność, właśnie pomimo tego, że jest trudna, to wydaje mi się, że jest biznesową koniecznością w dzisiejszym czasie i że dużo bardziej przetrwają te firmy, które będą strategicznie potrafiły to docenić.

[00:45:47.10] – Zofia Dzik

A widzę, że w tych trudnych czasach niejednokrotnie bywa taka tendencja odwrotna, że lepiej znowu skupić się w swojej bańce, co często bywa  zgubne, bo tracisz właśnie ten szeroki kontekst, możliwość zobaczenia tych wielu różnych aspektów, zagrożeń. Myślę, że moglibyśmy mnożyć firmy, które jeszcze kilka lat temu, począł się od Black Berry, paru innych, Nokia, które wydawały się być niepokonane, czy AIG na rynkach finansowych, czy inne, i nagle znalazły się w jakimś miejscu przespania. Ważne, żeby patrzeć szeroko. Było różnorodnie. Nie tylko mieć odwagę patrzeć, co jest w głównym nurcie, ale co jest na obrzeżach. I to jest dużo łatwiejsze, jak też mamy taką różnorodność.

[00:46:36.13] – Paweł

To podpisuje się pod tym rękoma i nogami jako wielki pasjonat właśnie systemów profilowych, budowania zespołów właśnie pod kątem różnych typów osobowości, różnych podejśc. To jest rzecz, która jest bezcenna. Prywatnie też, jak ojciec dwóch synów w spektrum, w ASD, to oni mają naprawdę supermoce. To nie są problemy, to są supermoce, które można mega dobrze wykorzystać.

[00:46:59.12] – Zofia Dzik

Chociaż trudne, To jest mega trudne. Powiedzmy sobie jeszcze, że…Mega trudne. Powiedzmy sobie tak popatrzmy głęboko w oczy, Paweł, że nie zawsze dla rodziców jest to, że bywa też ciężko czasem, ale właśnie cieszę się, że mówisz o tym, że jest w tym jednak coś pięknego też, nie? I dobrego, co zmienia twoją perspektywę.

[00:47:22.22] – Paweł

Tak, zdecydowanie. Zofią, mega ci dziękuję za to. Powiedz mi, gdzie można cię znaleźć, gdzie ludzi mogę odesłać. Na pewno podlinkujemy wszystko do Instytutu. Jeżeli ktoś będzie chciał się z tobą skontaktować, to gdzie może cię łapać?

[00:47:36.16] – Zofia Dzik

Słuchaj, ja ci też ogromnie dziękuję za zaproszenie i rozmowę. I też dziękuję ci za takie ludzkie podejście, bo na koniec,  powiem, że rozmawiam z Pawłem, że strasznie intensywna jest ta końcówka roku i że nie wiem, czy w ogóle będę miała energię, żeby się spotkać i nagrywać. I też dziękuję ci za twoją właśnie taką ludzką reakcję. Ja wiem, że niezmiennie wierzę, że warto budzić człowieka w człowieku. Człowiek jest czymś więcej niż tylko rozumem, instynktem, konsumpcją, algorytmem i że jednak mamy tę niezwykłą zdolność, o której mówił też Wiktor Frankl, przekraczania siebie, że człowiek ma zdolność przekraczania siebie i z tą piękną myślą Państwa zostawiam.

[00:48:24.14] – Zofia Dzik

A można mnie znaleźć oczywiście na LinkedInie. Także zapraszam serdecznie do kontaktu, czy zaciekawienia się, jeżeli któryś z projektów kogokolwiek zaciekawił, to też chętnie opowiem więcej. Zapraszam do badania sieci społecznej, których wspomniałam. Wierzę, że ta społeczność, którą Paweł tworzysz, wokół siebie właśnie jest też takim gronem pozytywnych marzycieli, ale też właśnie doerów, nie tylko marzycieli. Wszystkiego dobrego.

[00:48:53.20] – Paweł

Dzięki wielkie jeszcze raz. Także do dzieła, ja zdecydowanie polecam. Zajrzyjcie, co robi Zofia, co robią w Instytucie, bo to są naprawdę wartościowy rzeczy.

[00:49:02.11] – Zofia Dzik

Wszystkiego dobrego. Cześć.

[00:49:04.10] – Krzysztof

Wow, wow. Dużo konkretów. Bardzo solidny, mięślisty odcinek. No i też ciekawy wniosek, że nie jesteśmy sami z tymi problemami, z tymi zagadnieniami, że nie tylko w branży IT, ale w innych branżach jest podobnie. Więc bardzo, bardzo ciekawy materiał. Na pewno jeszcze nieraz będziemy do niego wracać.

[00:49:22.15] – Paweł

I tak jak obiecaliśmy, wszystkie linki i wszystkie tematy, o których mówiła Zofia, podlinkujemy w notatkach do tego odcinka. Także wbijajcie na na stronę nerd.management, gdzie te wszystkie linki znajdziecie. No i zdecydowanie zachęcam do tego, żeby pokopać w tych inicjatywach, które Zofia prowadzi. Zobaczcie, co tam jest, bo może być to dużo rzeczy dobrego i dla was, i dla waszej firmy, i dla waszych ludzi.

[00:49:44.11] – Paweł

A my zapraszamy was do tego, żebyście zapisali się na nasz newsletter, jeżeli jeszcze was tam nie ma, na nerd.management/newsletter, żebyście byli na bieżąco z tym, co dla was przygotowujemy. Zapraszamy też do kontaktu na kontakt@nerd.management jeżeli chcielibyście z nami pogadać, czy chociażby zacząć współpracę, bo też otwieramy się na takie możliwości. Kontaktujcie się, zapraszamy. Jeżeli byście chcieli jakieś szkolenie, mentoring, może zdiagnozowanie i pomoc w rozwiązywaniu jakiegoś problemu, Zapraszamy. Odzywajcie się do nas. No i do zobaczenia. Trzymajcie się.

[00:50:18.23] – Paweł

Cześć.

Transcript in English

[00:00:59.07] – Krzysztof

Hi, welcome. Welcome to Nerd Management. This is Krzysztof Rakowski…

[00:01:03.06] – Paweł

and Pawel Rekowski.

[00:01:04.17] – Krzysztof

Listen, after quite a long time we’re back to something that we really, really like, which is interviews, which is meeting different people who have interesting insights, a lot of knowledge, a lot of experience. And that’s something we obviously really enjoy, which is learning from people who are smarter than us. And we start with a very interesting guest. Paweł, tell us who you met with.

[00:01:30.02] – Paweł

My guest today is Zofia Dzik, or the torpedo woman. I don’t know what else to call it, because the amount of experience, the amount of things she has worked through in her life, the things she does, the amount of leaders she has met and she also has a lot to divorce herself from in this area, because she is a member of many supervisory boards in many companies, she is the founder of the Humanities Institute, which we are also talking about. It’s an institute that does a lot of interesting actions that we also use at eMAG, such as two hours for the family. We talk about that for a while as well. So this is a person who really has a lot of experience and, above all, has a lot of knowledge about leaders. And because here we have a podcast for fresh and future leaders in IT, we’re going to be riding roughshod, which means we’re going to be talking about sins, or cardinal sins, what we’re doing wrong and what are the critical things to take into account these days to be a good leader, an effective leader.

[00:02:28.12] – Paweł

Also there will be much, much meat here. There’s also a lot of interesting things Zofia has to say, so I definitely invite you to listen to this conversation.

[00:02:37.07] – Krzysztof

It promises to be really interesting. Let’s have a listen.

[00:02:40.22] – Paweł

Hello Zofia. I’m very glad you accepted the invitation to join Nerd Management.

[00:02:43.23] – Zofia Dzik

Good morning. Thank you, Paweł, for the invitation.

[00:02:46.23] – Paweł

I dragged you here. I’m very happy because I came across your report on sustainable leadership where you wrote out the seven deadly sins and we’re going to talk about those sins in ourselves today, but before that, I wanted to ask you in general what is the Humanities Institute that you’ve set up and what do you do, because I’ve heard of think tanks, but you are a Think and Do Tank.

[00:03:10.00] – Zofia Dzik

Well, listen, I’m also active apart from the fact that I work at the Humanities Institute, or I founded it 15 years ago, I primarily come from the business field and next year I will also celebrate the equal of 30 years of my professional work, starting precisely in the space of strategic consulting, then a dozen years of working in fintech markets, so for many years close to a very combination of business and new technologies. And then, just over a dozen years ago, moving into a non executive role and now also working for a number of different companies on the European market in very different industries.

[00:03:52.18] – Zofia Dzik

I founded the Humanites Institute 15 years ago for several different reasons. Firstly, having just had this technological experience and seeing the pace of change, I felt that the key to technological change and development would not be technological transformation, but social transformation. It’s how people, how society is going to cope with this pace of change that we’re all already seeing, because just a dozen years ago I was talking about this exponential curve, that at the beginning it’s all so quiet and calm and we don’t see the effect, and then we see a very strong accumulation and acceleration, it’s probably by the time in the pandemic, because the pandemic kind of reminded us of the course of the exponential curve, right, I think, that not many people fully understood what we were talking about at all, what kind of acceleration, what kind of accumulation of changes, what kind of translation of new technologies into every dimension of our professional, social, private life completely, because this technology, you could say, is penetrating our private land, penetrating our families, penetrating the level of our relationships, into who we are as human beings, how we function on a daily basis.

[00:05:02.14] – Zofia Dzik

So that is the first reason for creating the Institute.

[00:05:05.22] – Zofia Dzik

The second, maybe even earlier, such on a meta-level, is that I started my work at the beginning of the 1990s, so I am part of that generation which was, one could say, at the centre of Poland’s economic transformation after 1989, but I had such an insufficiency and a feeling that the economic transformation had been taken care of, and this is, I think, something we can be proud of. We don’t talk about it enough in Poland, that Poland has made an incredible leap over 30 years. Our economy has grown by a dozen times, while the average economy in the European Union has grown by several times. And of course everyone will say that this is the effect of a low base. Nevertheless, the fact that Poland joined the ranks of the 20 largest economies in the world last year, I think, is nevertheless a big reason for us to be proud. And at the same time saying that, I was still unsatisfied that the social transformation in our country, that is, where we want to go as a society, what we want to build on, how to create a certain kind, redefine values, because after 1989, we negated everything.

[00:06:22.09] – Zofia Dzik

We didn’t start building a new narrative. We can all see today that this was lacking, because Poland has also become part of this global movement of huge fractures, of polarisation, supported, by the way, very strongly by intelligent algorithms, because nothing has such an effect on people as some kind of fuelling of this „us  them” division. So this is another reason why I set up this Institute.

[00:06:50.19] – Zofia Dzik

And the third reason, I think, is a personal one, that I feel I am also a beneficiary of this transformation. And I simply had this feeling, I was born in a small town, in South-Eastern Poland. On my way, I was lucky to meet many great people, educators, and I think that this perspective of different worlds, the fact that I had the opportunity to work in different markets, but at the same time not losing this perspective, this small town, allows me to see that something in Poland, from the point of view of this social transformation, is really neglected. And this is the topic I decided to tackle, but from the systemic side. I’ve always followed a lot of think tanks around the world, that’s what I mentioned, I worked in the strategic consulting space for a decade. Whereas I have such a positivist spirit as well, that I had this sense that this very often stays in the space of words and declarations. So I posited, what if we made one of the first other think tanks in the world that not only talks about trends talks about what’s important, that warns and shows the different dimensions, both of economic trends but also of social trends, in other words, combines these trends, looks very broadly, multicontextually at the market as one big ecosystem.

[00:08:20.23] – Zofia Dzik

But apart from talking about threats, risks, and challenges we face, it also moves into such a causal space that it launches systemic projects, and from the very beginning it was my intention to create a think and do tank that would not only talk, but also launch systemic projects in the very area I have set as the main objective of Humanities.

[00:08:46.01] – Zofia Dzik

In a nutshell, I would say that I invite you to our website and this activity of Humanities is very broad, but I could summarise it in one simple sentence, that at the end of the day, this mission and this goal of Humanities is that man, in this complex reality, should never stop learning, thinking and loving. So that’s what I would sum up most simply, what the mission and purpose of Humanities is, we operate in a very broad social ecosystem in which a person is born, such as the we operate in a very broad social ecosystem, in which man is born, such as the family, and in which man learns. In other words, we have very broad projects in the field of education, where, for example, 15 years ago we founded the first in Poland to raise the subject of leadership in education, we educate headmasters, we develop key competences through the development of leadership in education, in other words we deal with this area of the family, education and the working environment, where we meet, in other words how the working environment supports man in developing in many dimensions, not only in the professional dimension, but also to grow as a person, taking into account the fact that man has many roles, both professional and social.

[00:10:04.03] – Zofia Dzik

Because I suppose, Paweł, as you are in a professional role today, I suppose you also have a couple of social ones, right? Definitely. As a son, as a friend, as a citizen, as a member of the community. That’s right.

[00:10:18.13] – Zofia Dzik

Well, great father. So those roles are several and you don’t step out of those roles. Well, and we also look at the whole context, as I said, where one is born, learns, works and spends one’s free time, which is this space of culture and media.

[00:10:30.23] – Paweł

It’s amazing how much activity in Humanities you do. And we’ll link to it on the episode page. First of all, I was really shocked when I went to the website and saw it for the first time, because I didn’t know at all that such a thing existed on the organisational side, and then it turns out that you are the ones who have created such initiatives, such as 'Two hours for the family’, which we also take part in as part of the eMAG we work with.

[00:10:53.14] – Zofia Dzik

In total, companies from 50 countries have joined our action from Poland.

[00:10:58.22] – Paweł

Not enough of that, and there’s a lot more underneath that than just two hours off work, so I definitely encourage you to see what’s underneath those actions at the institute.

[00:11:09.11] – Zofia Dzik

Paweł, I don’t know if I can add yet, because things that are really new about part of this Human Be project, two hours for the family, two hours for the human being, where for the last year we have been working together with, among others, Professor Barbara Fatyga from the University of Warsaw, to develop a special social network study. And this is a very innovative project that allows each person to make their own map of relationships, where we are, because in this world of new technologies, in the context of our family, social, professional relationships, but it also allows each company to make its own map of how the work culture of our company, which are often based on remote working, especially in your technological environment, how it serves to build relationships. This project very much addresses the galloping phenomenon of loneliness in today’s world, which, by the way, is considered by a growing number of experts to be one of the biggest risks of AI development. And I would like to add that our Institute mentioned the Human Beat action, Two Hours for Family, for human, which has already had several editions.

[00:12:17.17] – Zofia Dzik

It has already had a dozen or so editions, and it is precisely as a result of the fact that we were the first in Poland to start drawing attention to the fact that this phenomenon is growing in the world and that it will also come to Poland, and it will come in a big way.

[00:12:34.20] – Zofia Dzik

Well, and we’ll talk about these sins in a moment, because it was exactly that, that we heard that what is Sophia? In Poland, you know, we’re so family-oriented, in Poland it’s In Poland it’s not, it’s not going to happen in Poland. Maybe some of the elderly will experience some loneliness, but it’s outgrown, it’s Japan, it’s not us, right? I think today the statistics show something completely different and show that in Poland, among young people up to the age of 24-6, every second person experiences loneliness.

[00:13:06.01] – Paweł

We even once recorded such an episode about the loneliness of a leader, because also going into a leadership path, a managerial path, or going further, like you did, into that C-level path into an executive role, well it’s empty and lonely there even more.

[00:13:19.13] – Zofia Dzik

Even more so. So there’s a question, this need for community that we talk about as Humanites is insanely important. At Humanites I do these traditional Christmas meetings every year. I was surprised that so many people, we are all in such a rush, we feel this acceleration, and I was really touched that yesterday even about 20 people came, even for a while, while our whole team, such here in Warsaw, is a few people, but I always invite all the people who have worked with us even from the beginning. And it was also amazing that people came who worked somewhere behind me even a dozen years ago. And also emphasising that it was all the more important for them that today there are fewer and fewer such spaces where you can still feel that element of such a community. And I think it’s so symbolic that, if I can add to that episode of yours about the loneliness of leaders, that it’s all the more important what you do to create that community, because I think people more and more the leaders from where they also have to take the energy to make others burn, you also have to have that driving force, as you know, that locomotive to pull those wagons, it has to have that initial momentum.

[00:14:33.21] – Paweł

That’s exactly right. And what you’re saying is great for the reason that you also have these people very much. And also over the years, though, you’ve worked with a lot of companies, industries in general too, because the technology is very broad. The technology is everywhere, it has broken into everywhere.

[00:14:49.03] – Zofia Dzik

In 20 years I’ve also sat on a number of boards of companies in very different sectors, for example, do you work with the world of science, right? Famously, for example, until recently I was on that famous ideas board from the NCRD, which was momentarily talked about here.

[00:15:04.01] – Paweł

And that’s why I have this question for you. Tell me, to what extent are these sins that we’re about to talk about, are they industry specific? Because, you know, I’m pretty much caught up in the IT bubble. I’ve been in IT for a good 17 years and here I’ve already, you could say, eaten my teeth a little bit on it as well. I’ve also been involved in the topic of leadership management for a good 10 years, leading teams, building teams, recruiting, firing and so on. And now the further I get into the woods, the more I see that these things that are about management or working with people, they don’t have much to do with the industry, in the sense a manager in IT will have the same problems as a manager in sales, the same as they would be in marketing or production. Is that really the case? What does it look like from your perspective?

[00:15:51.00] – Zofia Dzik

Listen, exactly I think our experiences are cool you said that because they are very much the same. And even more than that, you know, from our other meeting where we had the opportunity to get to know each other, there I mentioned our project just related to school principals, which I just mentioned. It’s a year-long programme of the Leadership Academy, where we develop the key competences that I mentioned here that are related to intra-stereotypicality, curiosity to be human, perseverance, cognitive openness and so on. Through the development of leaders, but at a level that has hitherto been inaccessible to school leaders in general. We know very well from business how much a good executive leadership programme costs. And why am I talking about this, answering your question? Because as part of the philosophy, humanites, thinking with this ecosystem and bringing different worlds together, in this programme we also have mentoring, where each of these school principals gets the opportunity to work with a mentor from a top executive from the business in their region that they come from, which is the CEO of the company in question, someone from the board of directors, from the top management of that business owner.

[00:17:01.00] – Zofia Dzik

And that’s why I’m talking about it, that it’s an ideal application. At the beginning, when we launched this programme, we heard from both sides that this is pointless, that these are very different worlds, what does the CEO know about the school, he comes there in a fancy car, holds this school director accountable, in short, giving him the impression that he is hopeless and that he is not living up to expectations.

[00:17:25.04] – Zofia Dzik

This other side looks at us, often from business, as people who want to delegate all their educational problems, lack of time, etc. to the school and have excessive expectations of the school, which is facing huge deficits in terms of resources, finances and so on. And what a surprise it was already when I put these worlds together and listen, I also invite you to the website of this programme, maybe someone has principals, especially from a small town. That’s particularly inviting, because directors like that, we particularly support. Both parties said: „listen, we have the same problems”, that apart from the specific ones, everywhere this base is that there are just people. How do you talk to them, how do you motivate them, how do you operate in these situations of huge constraints, challenges, dynamics, external pressures. So it turns out that just what you’re saying, it’s not only between sectors such business is the same, but between different, maybe say, sectors of the economy, because here we’re talking about the education dimension, often public education, and here we’re talking about business.

[00:18:37.19] – Zofia Dzik

So as much as possible these topics are the same.

[00:18:41.04] – Paweł

And this is also very comforting, because when we get tired and think that the grass is greener at our neighbour’s place, this manager in this certain industry will have. All in all, it turns out that he doesn’t, that he has the same. And it’s not enough, well it’s also when he finds someone, like you said about these managers, someone would want to open a school. It’s a dream of mine in general, I’ll tell you, that in a dozen years or so, because I also have some kind of plan for that, to open just a network of ALC schools, or Agile Learning Centre. It’s something like that, so who knows, maybe one day I’ll also come to a training for school principals and actually realise it, also it’s mega cool connected.

[00:19:16.15] – Paweł

Tell me, then, if we all as leaders, as managers, well we have the same problems, well what are the biggest sins from your perspective? What are the key ones? What are we doing wrong?

[00:19:28.20] – Zofia Dzik

You know what, I am also guilty, because this list of sins, the seven sins, to which I added, some time ago the eighth one as well, I open with, despite appearances, not greed, but I open with short-sightedness. And it sounds interesting in English too, that it’s in general short-sightedness, short-sightedness, and in general you’re from the world of technology. I think it’s such a symbolic transfer even. See, today new technologies are causing even on a physical level a pandemic of short-sightedness, but such physical short-sightedness that in many parts of the world, even at a governmental level, programmes are being launched to counteract the worsening short-sightedness. Our body shuts down functions we don’t need. We look short all the time, we don’t look long. And I think this is also one of the fundamental sins in business today. Someone will say 'Zofia, but you can’t look long term, because this environment is so complex, so changeable, that you absolutely have to only look at the short term.

[00:20:39.22] – Zofia Dzik

And I will say: yes and no. Of course, for me the short horizon is a tactic. There is a strategy of where we want to be after all, what values we want to build on, what is important to us in the long term, what mission our company wants to pursue, what it wants to bring to the world, to people, what it wants to leave this environment with.

[00:21:04.22] – Zofia Dzik

Let’s even assume, because for me such a definition of why we exist, or such a mission, is such an extreme question. When we are gone, when we have to close down our company, what will be left of us? What will our people leave with? Is it only with professional competence? How did we make our people grow as people too? Who have we given back to society? Did we give back to society people who are full of energy, commitment? Have we given back to society people who are burnt out, you exploited, frustrated? These are very serious questions at a level where we have influence as a company, how we set our goals and that for me, leadership in general starts with who I am as a person, regardless of my role professionally and privately, which is important to me. I believe that this leadership of the future is precisely not just the result, but precisely how we achieve it. That is, not just that we want to grow, to make a profit, because that is obvious to me.

[00:22:03.22] – Zofia Dzik

Having worked in business in different markets, with different owners, with different shareholders, most of them international, it is obvious to me that business must make a profit. Profit is a necessity, not an end in itself. Business is a necessity so that we grow, invest, expand, hire new people, so that these people grow with us. But it cannot be an end in itself.

[00:22:26.15] – Zofia Dzik

It’s not something that motivates us in the long term, or gives us some kind of driving force. At some level, we see that all the financial factors or motivators at some level simply cease to play a significant role. There is a question of what we give people more of and what we just leave behind. So that’s the difference, and there are a couple of examples concerning the short-sightedness of our outlook, which are very much these examples, to be somehow related today also partly to the IT world, but to the labour market in general.

[00:23:05.20] – Zofia Dzik

And we mentioned today in the conversation, for example, the galloping phenomenon of loneliness. While, I remember a few years ago, a huge admiration of declarations of the whole market: we are not going back to offices anymore. Everything can be done remotely. We don’t need offices at all, we can downsize them. Today we have a situation where, in many places in the world, people are even being told to go back to their offices. I remember precisely when these declarations were made, I was already doing such a presentation and then I put this short-sightedness even more firmly in the forefront, showing that if we look at the long-term effects, how social alienation, not only the fact that we have the development of the gig economy and purely remote working, will affect creativity, the actual productivity, efficiency of people, but how it will affect the physical and mental health of people in general, for example.

[00:24:02.13] – Zofia Dzik

How will it serve that we will exacerbate the phenomenon of loneliness. So I’m not surprised that the phenomenon of loneliness has grown so much, because we already pointed out a few years ago that this policy of companies is very short-term that in a few years we will all be paying the social costs, the labour costs, the costs of innovation, the costs of people not working together because they don’t know each other, that they just feel excluded even more alone, hired by email, fired by email, reduced to the role of even more of a resource, despite the functioning narrative that the human being is most important.

[00:24:41.15] – Zofia Dzik

After all, today wellbeing is being de-emphasised in every possible way. And my impression is that it is still being introduced much more to benefits than to the actual work culture. Whether you function as a subject, as Paweł, to whom you are important. Who has recently taken such a genuine interest in you as a human being, what interests you just have, what passions you have, your family, when did you learn to ride a bike, or you know, your first gig. These are the things that we show me, as you know, at least in this action two hours for the family, for the man. This is where you have to, And among other things, we are just teaching people to talk again. Every year we also have, for example, such a card, a system of cards and good questions, how to get interested and not get bored at the Christmas table, but safely take out just such a card. Mum or Dad, I don’t know, or let everyone tell you how you learned to swim or something.

[00:25:45.06] – Zofia Dzik

Just a simple question like that that you pull out and it basically blows the system apart a little bit. Because all of a sudden we find ourselves looking at each other from a completely different angle.

[00:25:59.05] – Zofia Dzik

And we’re also seeing more and more of the companies that are in our action starting to use at least these cards as part of even their daily meetings. This is the first example, you know, of such short-sightedness.

[00:26:12.07] – Zofia Dzik

The second one that came to me at today’s meeting, and also one that I hope is important, from the functioning of short-sightedness, is, for example, the models of the companies that we support. See how attitudes are evolving, for example, whether to big tech or to social media, which only a few years ago were sponsoring the biggest events, conferences on the market in Poland. Today, there are more and more studies, but also lawsuits related to the physical or mental health of people with pricelessness, anorexia, such as the hearing before the Senate of all the big techs from meth through to Googel or through TikTok before the US Senate a few months or the unprecedented antitrust judgment against just Googel, or from earlier this year the lawsuit of 32 European publishers for Google’s monopolistic practices, so we see that this narrative is changing But at the same time, when we look at a given business model, we succumb to a kind of this false narrative that these companies often build.

[00:27:24.23] – Zofia Dzik

Let’s look at the case of Uber, how it has changed. In that kind of first narrative, the sharing economy has changed to a model that has a total unclear billing structure, approach to people, how these people are paid, the mode of paying taxes. And the kind of subversive example I still wanted to give today is the example of at least Netflix. See, a lot of us probably watch Netflix, appreciate the production, the accessibility, but in the context of these things that we’re talking about, the important things and the dangers to us of loneliness, because I might add, on the subject of loneliness, you guys talk about loneliness as a leader, but there’s more and more of these reports and studies coming out, starting with the fact that the World Economic Forum released a separate report indicating that loneliness is a primary source of many other things, including health, in terms of physical health, because when we’re lonely, we tend to eat more, move less. That triggers other diseases, like I don’t know, diabetes, it can also be a source of just depression, other mental disorders.

[00:28:33.21] – Zofia Dzik

So really this loneliness is such a big, faster domino block of many different negatives. What has also been pointed out recently is that loneliness is even more conducive to radicalism. That is to say, the lonelier we are, the more we are exposed to being locked into these bubbles, being exposed to misinformation, to fake news, or being recruited by different radical groups because we feel the desire to belong to something.

[00:29:00.23] – Zofia Dzik

Well, and that’s when you look at Netflix from this side, on the one hand it seems like a wonderful business model, but on the other hand, when you look at it long term, it’s a model that, first of all, intensifies that loneliness. Everyone watches their film in their room, on their time, on their computer. And additionally, we say that one of the biggest challenges, I’m curious to hear you confirm this, is how you employ just people of younger and younger generations. We often talk about some attitudes or some attitudes of entitlement, that’s such a pejorative phrase of course, because sometimes it’s healthy putting up boundaries, right? It’s not always… We sometimes, our older generations call everything at once entitlement, but we see such aspects, for example the lack of deferred gratification, that everything wants at once and that’s it. So again, when you compare it to Netflix’s business model, it actually also teaches this kind of compulsive consumption of the institution of media. You’re not waiting for that next episode, you’re not processing it.

[00:30:05.08] – Zofia Dzik

You’re basically consuming seven seasons in one weekend. I’m encouraged by the fact that I think this short-sightedness, this lack of causal analysis of a lot of phenomena as well, is one of the biggest challenges and threats, especially in the context of new technology and galloping new technology. Like AI, how the development of these new technologies will actually affect us.

[00:30:28.03] – Zofia Dzik

As you can see, more and more releases, the big tech companies prefer to lay off, like for example Microsoft or Google lay off ethics departments and release new products, rather than just asking the question if and what effect it will have, the effect they expose themselves to the possibility of even lawsuits or any market impact.

[00:30:51.18] – Paweł

You know what it makes me wonder, where does this come from and how do we address it, because it is a scourge from what you are saying though, we have it everywhere. The example goes from the top of every organisation, it comes from somewhere. Now, if we have new leaders, fresh leaders, fresh managers, are they actually the ones who are doomed to be caught up in this, then maybe there is any hope? How do you see it?

[00:31:13.02] – Zofia Dzik

In this presentation of the seven deadly sins, the sin of short-sightedness is sometimes combined with and encased in two other sins that are related. And in this first sin of short-sightedness, it also shows that studies show that, in general, leaders with the ability to see the complexity of the world are around 2%, sometimes up to 10%. And this ties in a bit with the next two sins. The first is that it is difficult to build this context, because this second sin, another one he points out, is also the sin of lack of attentiveness. This is compounded by the pace of our lives and also the level of noise, noise, the rush of information, of things. When I talk about these various things, I also like to refer to various studies, social experiments that show the real impact on us and how we act, how important this context is, how important it is to have the space to stop and reflect, to be able to expand the context and see more, and to ask ourselves even the difficult questions.

[00:32:23.16] – Zofia Dzik

In the 1970s, Matsey and Lincoln conducted such a very interesting experiment on the impact of context and ambient noise, that is, the noise that the environment generates on the way we act, even on such our behaviour, maybe say altruistic behaviour. And it was a very interesting experiment, a very simple one, which had such, I think, surprising effects, that a man was walking down the street and carrying a stack of books. At some point these books fell on the street for him and he was done, this experiment was done in two variants, that in one variant this person also had his arm in a sling. And in this situation, the clinics, as is to be expected, were actually very willing to help this person immediately, to collect these books. Whereas in the second variant, all it took was for someone in the immediate vicinity to switch on a very noisy lawnmower, the kind of, you know, petrol mower. And imagine that out of that rate, where in that first situation, well almost there, I don’t know, 90% of people responded positively, that rate of willingness dropped to 30%.

[00:33:35.20] – Zofia Dzik

There was enough external noise simply that became such a distractor, that took us away from even that element of emotion. Imagine how many lawnmowers there are today, I don’t know, around us and waking up every day with so many impulses that further aggravate this element of such a desire to, I don’t know, cut ourselves off, not to notice. So this next sin is this sin of not being attentive and aware as leaders of what kind of environment we are operating in.

[00:34:07.11] – Zofia Dzik

And the third one, which I link to the first one, this time one of the cardinal sins, which is kind of our sin of laziness. And this means that these studies about and the number of leaders with the ability to see the big picture say that this number of leaders can be increased. This is related to the fact that we often develop only in this professional, mental sphere. I once coined the term tunnel-like development, that is to say, development that we very often run with, just and exclusively in this professional, mental space, cutting ourselves off from many other dimensions, from the fact that, above all, man is a multidimensional being. It is as if we have a car, the car has four wheels, and we would be driving on one simply all the time. The car drives better when it has all four balanced and needs these stable four wheels, and anyone who still drives, cross-country, knows that even on rough roads you can, with the right adjustments or mechanisms, be able to cope with various obstacles.

[00:35:16.08] – Zofia Dzik

These four wheels, however, are capable of carrying us stably over many different bumps. And we cut ourselves off from the fact that man is a multidimensional being, that is, that he has this physical mental, emotional and spiritual dimension. We talk about people needing to be more relational or I hear sometimes in presentations that we are now going to move from this kind of, I don’t know, dry, directive leadership to this kind of more relational leadership. It’s impossible to move into relational leadership if we don’t actually see the human being within ourselves first and see, rebuild, de-cement ourselves in that emotional space.

[00:36:00.21] – Zofia Dzik

The spiritual space, in turn, as we come out of these traps, is a space of values, is a space of meaning, is a space of reflection. Values and meaning is the point of reference. When we don’t know what to do, we have a point of reference, we have some base to which we can simply return. We are often even afraid of this stopping. We are constantly on the move, and yet even at crossroads, when we arrive somewhere, we first stop, look around, then turn right or left. Nowadays, I just get the impression that we are still just stepping on the accelerator all the time. I recommend Kahneman’s excellent book, a few years ago he published a new book called 'Noise’, among other things, just talking about this impact of today’s world and this information noise on our decisions. It is an amazing reference to today’s world. Paraphrasing it and using the title also of the film Everything Everywhere and All at Once.

[00:37:05.06] – Zofia Dzik

And indeed we very often miss this one point of reference. How not to get lost in such a world? How not to lose this very equilibrium. That is why it is often said that today we see such a high level of people being turned off, of various mental challenges, because people simply cannot keep up. If you are talking to young leaders, and we are talking to young leaders, then taking care of yourself, your energy, but also the level of that resilience, being that reference point, being a beacon for your people, I think that will be one of the more important challenges of today’s leaders, that today being a leader who just holds your people accountable for their performance is a bit too little.

[00:37:54.20] – Zofia Dzik

Our people are going to need more and more someone who is going to be such a beacon for them a little bit. How to cope in this life. And this challenge is so much greater, I don’t know if you’ll agree with me, that if we don’t take care of people’s fears, and there’s more and more fear in people, and this fear is firstly justified, because we see everything that’s happening around us, that the world is going to some kind of short circuit, but it’s additionally fuelled. Because let’s put it this way, to begin with, dividing people into 'us and them’, feeding them this fear, is the easiest way to gain and maintain power. If we don’t take care of people’s fears, we are actually throwing them even more at the mercy of nascent, or even more amplified populism, but also radical movements. So your leaders, you, we are somewhere even more challenged in this.

[00:38:47.04] – Zofia Dzik

To sum up the sins of short-sightedness, laziness, lack of attentiveness. There are seven of these sins, maybe we are just running out of time, there will be…. But I leave, I think, with the most important ones for me, maybe I’ll say a few words as I mention cynicism, conformism or the sin of the power of authority. But finally, a few words about something that is also extremely important for me and I mention it not at the end, that it is less important, but I also think that all these things we are talking about, I put some kind of equal sign between them and the importance of these topics, it is a sin, you can say in some kind of I don’t know, pride, ego, but above all such a sin of indifference, which I also often notice in the leadership environment or, you can say, the leadership elite.

[00:39:43.12] – Zofia Dzik

I can translate it into such simple phrases that I sometimes hear, like: I and my loved ones will manage somehow. What can I do? I can’t take care of everything. And it is somewhat, true, that we often have limited influence. But I think they were also very important for me. I don’t know to what extent you knew the figure of such a hero of ours, of Solidarity, Mr Henryk Wojca, who very often points out that even if you are powerless as a leader, you still can’t exclude yourself as a leader, because you never know what even your smallest action will change in someone. That there are many instances in the world of movements that can be a kind of, you know, butterfly wing, which means that even your small actions somewhere can generate change, that still even when you are a grain of sand, it is important what you do for the other grain, and this indifference, especially when we are still locked in our own bubbles, somewhere, I think, affects us more and more.

[00:40:52.10] – Zofia Dzik

And I have to tell you, the more I get older, I have to tell you that I believe not so much in great leaders, that someone, one person because they will probably come along and be that kind of leader. It’s apparent that we’re now moving towards this kind of, more fear, this very strong leadership, which is not always linked to high values or ethical or moral values, just some kind of presented, often verbal power, right, message.

[00:41:19.12] – Zofia Dzik

I don’t know how much of this is really true goodness, concern for the world, for human beings. This makes me believe all the more in the power and I often say that we need just such quiet heroes, programmers, engineers, managers, who at some stage will say, no, this is not consistent with something, this is not serving humanity, this is not building the world I want my children to live in. So maybe with that kind of philosophical message, to be brave, to not be lazy, to be open to people and to not be indifferent.

[00:41:55.13] – Paweł

I think that nothing that is human is alien to us and cannot be alien to us, and we need to buy more on the fact that it is to work with people for people and not for systems or for profit. Thank you very much for this in-depth exposition of these problems, because there was a lot of it. A lot of these areas that we don’t look at.

[00:42:14.06] – Paweł

And tell me more because you said that after these two years, when you composed this report, you still see some eighth sin. What is this mysterious eighth sin? What has emerged like that?

[00:42:26.04] – Zofia Dzik

At the very end I also added, perhaps to say something that will surprise many, that I added, however, such a sin of disregarding the importance of diversity and the fact that in today’s world this diversity has very often been appropriated in what way and so contaminated, often with such ideological different slogans, right? Undermining its great value at all, firstly that we are diverse. Each of us is different. You are different, I am different, and different often come from different backgrounds. The more I work in business, also in international business, the more I see that this world is running, it is complex, that’s what I appreciate even more, first of all the interdisciplinarity, that is the broad view, but also just the diversity of people and experiences, that you are not able to embrace different things now. It’s not so obvious who will become your competition even. For years you defined this market like this, suddenly it’s completely redefining itself. You were in the telecoms business, now you’re in the entertainment business, right?

[00:43:41.12] – Zofia Dzik

It seemed to me until now that you only sold mobile phones. So I believe there’s a kind of, even though again we hear verbally that it’s important, from the point of view of our actions or leadership approach we’re often afraid of that diversity.  It’s much easier for us to just lock ourselves into such bubbles again.

[00:44:04.18] – Zofia Dzik

Because it is simpler, isn’t it? If we feel, I don’t know, a flow with someone, someone is similar to us, as part of at least our leadership academy, well we teach to change the perspective and to appreciate precisely that we have different people on the team, people who are more often against than for, showing how they can be used wonderfully, that if we have a project and someone can find the smallest hole in it and protects perhaps from some risk that we don’t see because we are overly enthused, then they are simply a gift, they are not a brake.

[00:44:41.01] – Zofia Dzik

Of course it’s not, will you ask me, is it easy to manage such a team, of course it’s not, but does such a team have a chance to be the best and cross the line at all and create absolutely breaking through innovations? I am convinced, because that is how I try to build teams at Link 4, for example. Yesterday we were telling our story, because the Chair of the Humanites Council is the person I swapped roles with. I used to be the supervisor, then I asked her to be the Chair of the Humanites Council, and people from Link4’s time knew us mainly as people who clashed and confronted each other. I said: wait a minute, you’ve lost your mind here. I just said: „no, it’s just great, if you have such a counter-partner, that this diversity, just despite the fact that it’s difficult, it seems to me that it’s a business necessity in today’s time and that it’s much more likely to survive for those companies that are strategically able to value it.

[00:45:47.10] – Zofia Dzik

And I see that in these difficult times there is sometimes this tendency to do the opposite, that it is better to focus again in your bubble, which is often fatal, because you lose precisely this broad context, the ability to see these many different aspects, the risks. I think we could multiply companies that, just a few years ago, started with Black Berry, a couple of others, Nokia, which seemed invincible, or AIG in the financial markets, or others, and all of a sudden found themselves in some kind of sleepy place. It’s important to look broadly. It was diverse. Not just having the courage to look at what’s in the mainstream, but what’s on the fringes. And it’s a lot easier when we have that diversity too.

[00:46:36.13] – Paweł

That’s something I subscribe to hands and feet as a great enthusiast of just profile systems, of building teams just in terms of different personality types, different approaches. This is something that is invaluable. Privately too, as a father of two sons on the spectrum, with ASD, they really have superpowers. They are not problems, they are superpowers that can be used mega well.

[00:46:59.12] – Zofia Dzik

Although difficult, It is mega difficult. Let’s still say that…Mega difficult. Let’s face it, Paweł, that it’s not always for parents, that it’s also hard sometimes, but I’m just glad you’re talking about the fact that there’s something beautiful about it too, no? And good, which changes your perspective.

[00:47:22.22] – Paweł

Yes, definitely. Zofia, mega thank you for that. Tell me where to find you, where I can refer people. We’ll definitely link everything to the Institute. If anyone wants to get in touch with you, where can they catch you?

[00:47:36.16] – Zofia Dzik

Listen, I also thank you immensely for inviting me and talking to me. And also thank you for being so human, because at the end, I’ll say that I’m talking to Paweł, that it’s terribly intense this end of the year and that I don’t know if I’ll even have the energy to get together and record. And also thank you for your just such a human reaction. I know that I invariably believe that it is worthwhile to awaken the human in the human. The human being is more than just reason, instinct, consumption, an algorithm, and that we nevertheless have this extraordinary capacity, which Viktor Frankl also spoke about, to transcend ourselves, that the human being has the capacity to transcend itself, and with this beautiful thought I leave you.

[00:48:24.14] – Zofia Dzik

And of course, you can find me on LinkedIn. I would also like to invite you to get in touch with me, if any of the projects have piqued anyone’s interest, I will be happy to tell you more. I invite you to explore the social networks I mentioned. I believe that this community which you are creating, Paweł, around you, is also such a group of positive dreamers, but also doers, not only dreamers. All the best.

[00:48:53.20] – Paweł

Thanks a lot once again. Also, go for it, I definitely recommend it. Take a look at what Zofia is doing, what they are doing at the Institute, because these are really valuable things.

[00:49:02.11] – Zofia Dzik

All the best. Bye.

[00:49:04.10] – Krzysztof

Wow, wow. Lots of specifics. A very solid, muscular episode. Well, and also an interesting conclusion that we’re not alone with these problems, with these issues, that it’s not only in the IT industry, but in other industries it’s the same. So very, very interesting material. I’m sure we’ll be coming back to it more than once.

[00:49:22.15] – Paweł

And as promised, we’ll link all the links and all the topics that Zofia talked about in the notes for this episode. Also, hit up nerd.management where you’ll find all these links. Well, and I definitely encourage you to dig into these initiatives that Zofia runs. See what’s out there, because it could be a lot of good things for you, your company and your people.

[00:49:44.11] – Paweł

And we invite you to sign up to our newsletter, if you’re not already there, at nerd.management/newsletter, to keep up to date with what we have in store for you. You are also welcome to contact us at kontakt@nerd.management if you would like to talk to us or at least start a collaboration, because we are also open to such possibilities. Get in touch, we welcome it. If you would like some training, mentoring, maybe a diagnosis and help in solving a problem, you are welcome. Get back to us. And see you there. Take care.

[00:50:18.23] – Paweł

Bye.